Als je zelf schrijft, kijk je dan kritischer naar andere mensen die schrijven? Is dat net zo met musici? Zouden die ook anders naar muziek van anderen luisteren? Ik denk dat wanneer je zelf ‘in het vak’ zit, of dat nu slager is of oogarts, je altijd op een andere manier kijkt naar wat een collega maakt. Vandaag daarom over een paar schrijfdingetjes.

1. THE BRIDGE – Deze week heb ik de laatste van de 8 afleveringen van het nieuwste seizoen van de Scandinavische thrillerreeks The Bridge (video hier boven) via Netflix gekeken. Een collega had dat in 1 weekend al voor elkaar, maar zoiets lukt mij niet. Hij waarschuwde al dat ‘je ook teveel verhaallijnen kunt hebben’. En nu ik er na een paar weken klaar mee ben kan ik niet anders dan dat beamen. Het schrijven van een politieserie is echt nog wel wat anders dan een reeks bizarre moorden aan elkaar breien. De serie sprak me vooral aan omdat we ooit zelf onder die brug gekampeerd hebben en ik er me dus wel wat bij voor kon stellen. Maar de manier waarop deze laatste aflevering nu tot stand is gekomen is wel wat teleurstellend. En bovendien: Iedereen wil toch graag een happy ending? Want wat doet hoofdrolspeelster Saga nu in het afsluitende shot op de brug?
2. HONDERD DINGEN – ‘Mooi beeld, slechte tekst’ geldt niet alleen voor de serie hier boven, maar ook voor het boek ‘100 dingen die je eerder had willen weten’ van Inger Strietman. Ik was vandaag naar Rotterdam voor een cursus over Qualifio (software voor online kwissen oa.), maar was te vroeg. Dus struinde ik nog even door de Bruna. En dat is in mijn geval altijd gevaarlijk. Alsof je door een snoepwinkel loopt. Ik ben erg ontvankelijk voor mooie vormgeving en dat gold zeker voor dit boek. Het op de achterflap en in de titel gepresenteerde idee kwam echter niet uit de verf. Ik had het boek al halverwege de bijna 2 uur durende terugreis in de trein uit. Elke van de 100 stellingen heeft een eigen tekening. En die zijn allemaal mooi en origineel! Maar de tekst heeft er meer weg van dat de schrijfster haar eigen burn-out, wat volgens haar de aanleiding van het boek was, van zich af heeft willen schrijven. Uiteindelijk geeft dat alleen maar een ‘cloud met een silver lining’. Niet echt inspirerend. Die € 17,50 kun je beter in je zak houden als je er ook verlekkerd mee in de boekhandel staat.

3. KOFFIEMOKKEN – Een cursus is (meestal) leuk, al was het maar om te spreken met collega’s die je anders alleen maar kent via Slack of email. De cursus van Qualifio was leuk, omdat je daarmee kwisjes kunt maken op een manier waarop Buzzfeed er ook groot mee geworden is. Geoefend met het maken van een fotokwis bijvoorbeeld. Als aardigheidje kregen we allemaal een koffiemok. Nu weet ik dat je een gegeven warmhoudbeker nooit onder de deksel mag kijken, maar toch even een waarschuwend woord aan alle marketeers: Nu stoppen met die mokken! Van de week kwam er nog eentje van Deltion via een ander familielid in huis en al eerder kreeg ik er een van Facebook. Het wordt weer uitkijken naar een andere -voor iedereen handige en niet zo dure – weggeefgadget!

4. CAMPER IN ELK BUSJE – Een camper is geen goedkope liefhebberij. Tenminste in eerste (nieuwe) aanschaf. Dan heb je het gauw over 80.000 euro. Maar stel dat je een oud bestelbusje kon kopen (slechts een paar duizend euro) en je zou het interieur van een camper er zo in kunnen schuiven? En als het busje op is, dan schuif je het gewoon in het volgende busje. Dat is het idee van PlugVan. Je maakt van het camperdeel gewoon een module, die je meermaals kunt gebruiken. Hier zijn de foto’s die laten zien hoe het werkt.

5. ALLEEN TEKST – Op het gevaar af dat ik hiermee inkomsten voor uitgeverijen ondermijn, omdat die afhankelijk zijn van advertenties online, wijs ik op het bestaan van clearthis.page. Maar aan de andere kant: bommen verdwijnen ook niet door er niet over te schrijven. Clearthis.page is een plugin voor de Chrome en Firefox-browsers. Het belooft dat het de drukke elementen (advertenties, zijbalken) verwijdert. Dat geeft een rustiger beeld om te lezen. Het werkt niet overal (gelukkig!, hoor ik uitgevers verzuchten). Bij de Stentor kom je bijvoorbeeld in de cookie-wall terecht als je de plugin gebruikt. Je komt niet bij de tekst.